آران و بیدگل نیوز - فهیمه مسیبی بیدگلی: بازی‌های سیاسی بی‌فرجام یا بدفرجام، همچنان درحال انجام است. دوندگان آهسته آهسته خود را به خط پایان می‌رسانند. غافل از آن‌که مردمان بی‌نوا، درگیر رؤیاهای خویش‌ند.

هر سال دهه‌ی فجر تئاترهای مختلف خوبی، در شهر اجرامی‌شود. حتی اگر تماشاگر حرفه‌ای از وسط تئاتر اول سالن را ترک کند از امتیاز آن‌ها، چیزی کاسته نخواهد شد. ممکن است از دید یک حرفه‌ای ده‌ها اشکال به متن وارد باشد. به نور، به بازی‌ها، به طراحی صحنه، به صدا... اما مردمان خوب شهر من، حرفه‌ای ترین تماشاگران بازی‌های سال‌های دورند. راستش را بخواهید افتخار می‌کنم وقتی مردم را می‌بینم که همچنان نشسته‌اند و با یک تکان دست \"آقای امینیان\" قهقهه می‌زنند!

کافی ست کنار بلیط‌فروش تئاتر می‌ایستادی تا تعجب کنی از این قصه که مگر می‌شود چند کودک دوست‌داشتنی – در این شب‌های سرد - پای ثابت هر شب تئاتر باشند؟

نامزد انتخاباتی عزیزم! استسقا می‌دانی که چیست برادر!؟ تابه‌حال آن‌قدر تشنگی کشیده‌ای که حتی از آب هم سیراب نشوی؟ مردم خوب شهرم به استسقا رسیده‌اند؟ کاش کنسرت‌های موسیقی تشریف بیاورید! مردمان خوب شهرم ایستاده به تماشا می‌ایستند وقتی آوازه‌خوان از دل می‌خواند و نوازندگان تارهای جان می‌لرزانند!

البته می‌دانم این روزها، جلسه های توجیهی انتخاباتی تمامی ندارد اما، درست در همین شب‌ها که \"هوا هم بس ناجوانمردانه سرد است\"، سالن تئاتر شهرم مملو از تماشاگران دوست‌داشتنی ست. سالنی که چارستونش از شدت تشویق و لبخند و صدای کف زدن آدم‌ها، قند در دلش آب می‌شود. خواستم بگویم: جانم فدای حسین! اما عده‌ای شهرم را مملو از حسینه‌هایی کرده‌اند که روبروی هم بنامی‌شود. عمرم فدای آئین! اما مسجدها راه به راه گلدسته هایش نونوارتر می‌شود. مردمانی هنوز درنیامده از ایامی خاص، رخت و لباس مخصوص دیگری به تن می‌کنند. خواستم بپرسم: این دلهره‌آور نیست که عزاداری عده‌ای، تمام سال برپا باشد اما در زیر پوست شهر تاثیری از این‌همه شور و مستی به چشم نیاید؟ دروغ منسوخ نگردد. آمار طلاق شرم‌آور شود و بازار ربا داغ‌تراز قبل...؟

خواستم مژده دهم: خرید سی دی \"سریال شهرزاد\" در شهرم بسیار دشوارتر از خرید یک پاکت سیگار یا یک قلیان خوش‌دست است. بگذار برملا کنم: بزرگ‌ترین گنبد خاورمیانه هم، دردی از مردم شهرم دوا نکرد! پس وقت آن است یادآوری کنم: نماینده ی محترم عزیز! برادر من! در این آشفته بازار زندگی، مردم شهرم از هرنظر به آرامش فکری نیازمندند. تئاتر، موسیقی، پارک های امن، سینما، ورزش های سالم از نان شب برای جوانان شهر واجب‌تر است.

برادر بزرگوارم! ردای مجلس آتی، به تن‌ت برازنده اما جایت کنار بلیط فروش تئاتر شهرخالی بود.

دختران معصوم شهر، پسران پرانرژی شهر، مادران مهربان شهر، پدران فهمیده ی شهر، همه و همه آمده بودند تا ساعتی از یک‌نواختی‌های زندگی فارغ شوند. تا گوششان لحظاتی از بوق‌های تبلیغاتی آسایش یابد. اگر می‌آمدی کنارشان می‌نشستی بی‌آنکه بگویی که هستی و از کجا آمده ای، باورت می‌شد تأمین غذای روح مردمان مطابق با غذای جسمشان واجب است. بر همگان واضح و مبرهن است خاک آران و بیدگل هنرپرور و هنرخیز است.  مردمان شهرم علاوه بر ثروت فرهنگی، غیرت ملی هم در وجودشان فوران می‌کند.

آی نامزدهای محترم! به داد شهری که دارنده‌ی  اولین رتبه‌ی شهید و شهادت است برسید!  خط اول برنامه‌های آتی خود بنویسید:  زمانه‌ی پرورش روح فرارسیده است.  اعتلای استعدادهای نهفته‌ی شهر و به حضور و ظهوررساندن ذخیره‌های پنهان در دل و جان این مردم مظلوم، واجب‌ترین کاری است که می‌توان در کنارِ کشیدن جاده و اجرای طرح‌های عمرانی و افتتاح حوزه‌های علمیه‌ی متعدد انجام داد.

نگذارید از این هم دیرتر شود! شور و اشتیاق مردمان شهرم هرچند هم‌اکنون، محتاج یاری سبزتان است اما به شما بگویم جنابان آقایان!

ما مردمان به تاریخ ثابت کرده‌ایم با دست خالی هم، خود را به رشد و تعالی رسانده‌ایم!

خواستم بگویم: اگر در این مسیر، کمکی از شما برآید افتخاری برای ثبت بزرگ‌منشی خودتان خواهد بود اما از توانایی مردم مظلوم شهرم، هیچ‌گاه ذره‌ای کاسته نخواهد شد!

خاطرتان جمع!