زینب سلیمانی: خانه ما که نزدیک‌تر به خانه شهیدان باقری و رشید بود، به جز شیشه‌ها، ‌دیوار هم ترک برداشته و گچ‌شان ریخت.

آن شب همسرم نبود؛ من هم رفتم پیش مادرم. 

اذان صبح شد و من سجاده‌ام را در پذیرایی باز کردم. 

مادرم در اتاق نماز می‌خواند، هیچکدام چراغ را روشن نکرده بودیم. 

هنوز سر سجاده بودم که ناگهان صدای وحشتناکی آمد و حجم پرفشاری از هوا و خرده شیشه به سمتم پرت شد