حماسه نهم دی ماه سال 1388، بی شک مرهون حضور و قیام یكپارچه مردم در سرتاسر كشور بود. مردمی كه پس از هشت ماه صبر وخویشتن داری این بار نیز احساس مسئولیت كرده و انزجار و خشم خود را از حرمت شكنی به ساحت حضرت سیدالشهدا(ع) با خلق حماسه ای بی نظیر اعلام كردند.
نهم دیماه هشتاد و هشت سیل خروشان امت ابوزیدآباد نیز بار دیگر با ولایت میثاقی مثال زدنی بستند. نهم دیماه هشتاد و هشت برگی دیگر از دفتر حماسه ی ابوزیدآباد ورق خورد. دفتری كه حماسه هایی چون راهپیمایی های سال 57 را دارد. فصلی سراسر شكوه و پایداری با تقدیم بیش از سی تن از بهترین مردمانش را در دفاع از اسلام دارد. به پاس اندیشه زلال مردان و زنان مومنش، حضوری حماسه گون و تكلیف مدار در انتخابات دارد. راستی نام حسین (ع) در ابوزیدآباد شور به پا می كند. عاشورا، پای نخل هایش غوغایی ست. ظهر عاشورا كه نزدیك می شود كم كم باید برای دیدن سیل عشاق حسین(ع) برای آخرین بار راهی حسینیه ی مسجد عبدالرحمن شوی و با نوای «از حرم تا قتلگه» حاملان نخل، الوداع محرم را بخوانی و منتظر محرمی دیگر شوی.
اما شام عاشورا، حسنیه ی امام حسین (ع) ابوزیدآباد انگار خبر از غوغایی دیگر دارد. سیل عشاق حسین(ع) گویا با عاشورا هنوز خداحافظی نكرده اند.گویا عشاق می دانند كه «در ظهر عزا حرمت ارباب شكستند». گویا شنیده اند كه «فتنه گران راه عزاداران تو بستند». گویا می شنیدند «هل من ناصر»را این بار در شام عاشورا. و چه خوب گفت «كل یوم عاشورا و كل الارض كربلا».
 برای همین آماده شدند برای تورق برگی دیگر از دفتر حماسه ی ابوزیدآباد.
نهم دیماه عزاداران حسینی روستای محمدآباد در حركتی بی نظیر و باشكوه با پای پیاده خود را به میدان امام حسین(ع) ابوزیدآباد و حوزه مقاومت بسیج رساندند. مردم و عزادران دیگر هیئات نیز از قبل منتظر شروع راهپیمایی بودند. راهپیمایی شروع شد. صحنه ها فریاد می زد این راهپیمایی از جهاتی با راهپیمایی های روز قدس و 22 بهمن فرق دارد. از جهت حضور بی نظیرش، از جنس شعارهایش، از جنس پلاكاردهایش كه بیرق های عزای ارباب بود، از سلایق مختلفش و حتی از جهت مسیرش.
هیئت علی اكبری (ع) با طرح بیرق ابتكاریش كه ابهتی داشت در اواسط خیابان امام(ره) به سیل خروشان امت می پیوندد و مسیرش را 180 درجه عوض می كند و می شود هم مسیر با امت. مسیر از این قرار است : میدان امام حسین(ع)- خیابان امام- كوی شهیدان اقبالی،تاریخی،عسگری- آستان مقدس امامزاده عبدالله(ع).
حركت خودجوش و حماسی امت مسلمان و انقلابی ابوزیدآباد در نهم دی، واكنش به حرمت شكنی‌های روز عاشورا بود. آنچه در 9 دی اتفاق افتاد، فارغ از سلایق مختلف سیاسی، پاسخی محکم به تلاش‌های پیگیر استکبار بود که مردم قاطعانه اعلام كردند با وجود فتنه، نه تنها از ولایت فاصله نمی‌گیرند و ولایت محوری در میان آنها تضعیف نمی‌شود، بلکه با این فتنه‌گری‌ها پیوند امت با ولایت استحکام و قوام بیشتری یافته است. و اینگونه روز نهم دی ماه در تاریخ ابوزیدآباد ماندگار شد.